چگونه فرهنگ کتابخوانی در آمریکا نهادینه شد؟
شايد برای شما هم اين سؤال باشه كه چرا ميانگين مطالعه كتاب در برخی کشورها، به ميزان قابل توجهی از ایران بيشتره. این سؤال هميشه در ذهن من هم بود تا اينكه فرزندم در آمریکا به مدرسه رفت.
بر خلاف كشور ما، در آمریکا بيشترين سرمايه‌گذاری آموزشی بر روی دانش آموزان دوره ابتدایی انجام میشه. تجربه من از این چند سال مدرسه رفتن پسرم اینه که هرچيزي كه قراره در جامعه بصورت فرهنگ در بیاد، در سنین ابتدایی در مدرسه آموزش داده میشه.
از زمانی که پسرم به مدرسه رفت و خوندن و نوشتن رو ياد گرفت، بايد روزي ٢٠ دقيقه كتاب می‌خوند. نكته قابل توجه براي من اين بود كه در اينجا كتابهای ساده با عكسهای زياد و نوشته‌های كم برای جذب بچه ها به كتابخونی و با دونستن تنها چند حرف به وفور وجود دارد. در کنار تاکید معلمین مدرسه به ۲۰ دقیقه کتابخوانی روزانه، این کتابها تاثیر بسزایی در کتابخون کردن بچه‌ها دارند.
روشهای ساده دیگری هم برای تشويق كودكان به كتابخونی مورد استفاده قرار می‌گیرند. مثلا يك پازل که تصویری سیاه و سفید از یک ماشين هست رو به دانش‌آموز میدن. دانش آموز به ازای هر نيم ساعت كتابخوانی، می‌تونه يك تيكه اين پازل رو رنگ کنه. در يك فرم جداگانه هم از والدين میخوان كه اسم كتابهایی كه خوانده و مدت زمان صرف شده را يادداشت كنند. در نهایت كسی كه بيشترين تعداد پازل رنگ شده رو داشته باشه، برنده میشه و جایزه می‌گیره. يادمه که همین جایزه انگيزه بسيار خوبی برای پسر من شده بود که بيشتر مطالعه کنه.
نکته جالبه دیگه در مدرسه این بود که بجای اینکه مثل ایران به بچه‌ها تکالیف زیادی بدن که در منزل انجام بدن، تکالیف بچه‌ها بسیار محدود و فقط شامل چند صفحه تمرین ریاضی در هفته هست. در عین حال تمرکز ویژه‌ای بر کتاب خوانی روزانه هست و والدین باید هر روز به معلم گزارش بدن که شب گذشته فرزندشون چقدر کتاب خونده.
تاثیر این کارهای ساده این شده که پسر من که كلاس پنجم دبستان هست، هفته‌ای ٨-٩ كتاب ١٠٠ صفحه‌ای رو از كتابخونه به امانت میگيره و میخونه.
در کنار فرهنگ سازی مدرسه برای کتاب خوانی، باید به محیط بسیار جذاب کتابخانه برای علاقمند كردن بچه‌ها به كتابخوانی اشاره کرد. همه كتابخانه‌هایی که در آمریکا دیدم، فضای قابل توجهی رو برای بازی کردن بچه‌ها اختصاص دادند. این فضا مجهز به انواع اسباب‌بازی‌ها، كتاب و سی‌دی‌های كودكانه، كامپيوتر و لپتاپ مختص كودكان هست.
كار جالب ديگه کتابخانه‌ها برگزاری كلاسهای رايگان كتابخوانی روزانه برای كودكان بزرگتر از سن ٦ ماهگی! هست. بله، تعجب نكنيد، کلاس کتابخوانی برای نوزاد ٦ ماهه. در اين كلاسها از روی كتابهای پرعكس و كم‌نوشته برای بچه‌ها می‌خونند و بعد با بچه‌ها شعر می‌خونند و بازی می‌كنند. اين كلاسها باعث شده كه الان کتابخانه برای دختر دو ساله‌ام یکی از دوست داشتنی‌ترين مكانهاست، بطوری که هر روز باید با گريه از كتابخونه بياريمش بيرون.
روایتی از : سارا بوربور
پایگاه خبری منگشت پرس
