آیا باغملک دوباره باغملک خواهد بود؟ شهر زیبای (با احتساب گذشته) باغملک دچار یک کلاف سر درگم و بیماری مهلک و کشنده ای به نام تعصب و قومیت گرایی گردیده است. شهری که آب و هوا و زیبایی آن روزگارانی زبانزد خاص و عام بود. شهری زیبا خفته در کنار رودخانه ی مال آقایی که جزء برای کشاورزی سنتی و استفاده نابجا سودی نداشت، شهری که روزگاری نه چندان دور با باغات زیبایش حال و هوا و رونقی دگر داشت. ولی اکنون جزء مقدار ناچیزی باغ و یک رودخانه خشک و جوانانی بیکار که از سرناچاری خطرات ناشی از مهاجرت به غربت و اشتغال به کار در نقاط دور دست را به جان خود میخرند. و چه بسیار اشخاصی که به این دلیل جان خود را از دست داده اند. شهری که حالا جولانگاه و سکوی پرتاب افرادی نالایق گشته که حاضرند برای رسیدن به پست و تعلقات دنیوی حق بسیاری از خانواده و جوانان این شهر را زیر پا گذاشته تا به خواسته های خویش برسند. شهری که از کوچکترین امکانات اولیه زندگی فاصله ی بسیاری دارد. چرا ما نباید به مانند بسیاری از شهرهای استان با درنظر گرفتن گذشته زمینه ساز حرکت رو به جلو و ذهنیت رسیدن به افق پیشرفت و توسعه را در خود پرورانده و فرهنگ آن را در نسل های آینده بوجود آوریم. کاری که بسیاری از شهرهای اطراف ما نظیر دزفول و بهبهان در حال انجام آن هستند. بزرگترین مقصر هر کار اشتباهی افکار خود انسان است افکاری که سرنوشت و آینده ی هر شخصی را رقم خواهد زد. آری مقصر اصلی خود ما هستیم که با انتخابی از روی تعصب و قومیت گرایی افراد را جهت تصمیم گیری انتخاب و برمی گزینیم که تجربه، تعهد و تخصصی در هدف و تصمیم گیری های شهر نداشته باشند. انتخاب هایی اشتباه که حتی خود آنها آن را به عنوان یک منبع درآمد و نردبان رسیدن به خواسته های قومیت گرایانه خود میدانند، انتخاب افرادی بی سواد و غیر متخصص که بزرگترین اشتباه و ضربه به شهر باغملک بوده و خواهد بود و یکی از این انتخابات ها شورای شهر می باشد. انتخابات شوراهای اسلامی شهر نزدیک است و هر شهری جهت آبادانی و توسعه خود نیاز به شورایی دلسوز، کاردان و متخصص دارد شورایی متعهد و متخصص که روح مطالبه گری و بالندگی در آن جریان داشته باشد. و این میسر نخواهد شد جزء با انتخابی شایسته و بدون تعصب که لازمه ی آن تحقیق و تفحص زیادی است. شورایی که علاوه بر نظارت بر کار شهرداری در ایجاد و تقویت فرهنگ مطالبه گری و خواسته های عمومی و حذف درخواست های شخصی نقش بسزایی داشته باشد. شورایی که برگزاری جلسات پرسش و پاسخ را وظیفه ی خود و خواسته ی عموم شهروندان بداند. ولی تا زمانیکه خواسته ها و افکار عمومی از حالت سنت و قومیت گرایی چرخشی بزرگ به سمت شایسته سالاری، تخصص و مطالبه گری نداشته باشد چنین امری محقق نخواهد شد و باز هم بیش از پیش شاهد جاماندن از قطار توسعه و آبادانی خواهیم بود. امید است که این بار پوست اندازی و تجربه ای جدید را با انتخاباتی حماسی شاهد و ناظر باشیم و انشاءالله که باغملک دوباره باغملک گذشته در انتخابات شورای اسلامی شهر نباشد. و روح شکوفایی و توسعه در کالبد رنجور و خسته ی این شهر دمیده شود.
مهران شیخی/فعال اجتماعی
