کابینه ی محرمانه
حدود ۷۰ روز از انتخابات ریاست جمهوری می گذرد و حسن روحانی به زودی کابینه اش را معرفی می کند کابینه ای که علی رغم تمام گمانه زنی ها هنوز محرمانه است و برای انتخاب وزرایش هیچ مشورتی با رای دهندگانش صورت نگرفته است، شاید این اولین باری است که منتخب ریاست جمهوری به شکلی هدفمند توسط رای دهندگان انتخاب می شود تا خواسته هایی که پیش از انتخابات در کمپین های مختلف فریاد زده شد را برآورده کند هرچند فضای پرتنش و سیاست زده ی این روزهای ایران، کننرل اوضاع را به راحتی از اختیار خارج می کند ولی عدم هم اندیشی با نخبگان جامعه و القای این وضعیت که من رئیس جمهورم پس من انتخاب می کنم نگاه رای دهندگان و امید مردم برای مشارکت عمومی، به قصد تغییر و بهبود را به سمت بی اعتمادی سوق می دهد که نکند عده ای از خواص و محرمان اسرار دیکته کننده ی خواسته های جاه طلبانه ی خود شوند و مردم را سکوی پرتاب خویش کرده اند.
کابینه ی روز شنبه لاجرم باید در مسیر خواسته های اکثریت جامعه باشد خواسته هایی که اگر یادآوری هم نشوند آنقدر واضح هستند که هر روز دیده می شوند و در این میان علاوه بر خواسته های مدنی مانند اجرای حقوق شهروندی، اعتلای جایگاه زنان بازترکردن فضای جامعه برای شنیده شدن نظرات مخالف و منتقد، خواسته های دیگری هم وجود داشت که تقاضای چهل ساله ی مستضعفان این کشور است، انتظار مردم از کابینه ی دوم حسن روحانی برآورده کردن شعار ۹۰۰۰۰۰ شغل در سال، بهبود وضعیت معیشت مردمی که به یارانه ی ۲۵۰۰۰۰ تومانی رقبا نه گفتند سرازیر شدن سرمایه گذاران خارجی به کشور و در یک کلام بهبود معیشت مردم است در این میان مردم خوزستان یک خواسته ی دیگر هم از ریاست جمهوری آینده دارند که در قالب شعار “ما که هوا نداریم ولی هواتو داریم” در ورزشگاه اهواز سرداده اند.
به هر حال در مسیر پیشرفت و شکوفایی سیاسی ایران بزرگ، وقت آن رسیده است که کابینه ی رییس جمهور کاملا در خدمت شاخص های رای دهندگان باشد تا بلوغ سیاسی حاکمیت همپای دولتهای بزرگ جهانی به رشد خود ادامه دهد و انشاءالله در سال نخست دولت یازدهم تمامی ملت ایران،شیرینی انتخابشان را در ۲۹ اردیبهشت بچشند.
با آرزوی بهروزی و پیروزی ملت ایران.
علی زکوی دانشجوی دکتری دانشگاه اصفهان
