میراث فرهنگی آداب و رسوم گذشتگان یك منطقه و كشور را به ما بازگو می كند و انسان با شناسایی آن به مجموعه ای از آیین ها و رفتارهای فرهنگی و اجتماعی یك جامعه پی می برد.
این آثار سرمایه یك كشور محسوب می شوند كه در گذر زمان دست به دست شده و اكنون در اختیار ما قرار گرفته است. میراث فرهنگی اگر ارزشمند نبود به طور قطع و یقین طی سال ها و قرون متمادی از بین می رفت بنابر این، این آثار برای همه نسل ها ارزشمند بوده و انسان ها آن را برای آیندگان نگه داری كردند تا به ما رسید.
آشنایی با این اثر تاریخی
سال ساخت مسجد: *حدود سال ۱۳۴۵*
مکان: *روستای دره دیوک*
اسم مسجد: *مسجد دره دیوک*
بنا و طراح: *مرحوم نصراله خان یزدان پناه با کمک اهالی روستا*
خادم و بانی مسجد: *حاج خونکار رامشجان
نمای بیرونی؛ *ساسانی (رومی پوش)*
نمای داخلی: *بِنگی ( ترکیب گچ و نی)*
سقف: *۴ سطحی با ارتفاع متفاوت*
عمر بنا: *حدوداً ۵۴ سال ( بیش از نیم قرن)*
تنها بنای سالم و قابل استفاده از میان تمام ساختمان های روستا!
الان هم جهت عبادت قابل استفاده است بیشتر کشاورزان و رهگذران برای نماز خواندن به آنجا مراجعه می کنند.
نیازمند توجه فوری و جدی میراث فرهنگی جهت جلوگیری از تخریب در اثر عوامل طبیعی و محیطی
